Telegeneeskunde FAQ

Telegeneeskunde of eHealth is het gebruiken van communicatietechnologieën om zorg op afstand mogelijk te maken, zowel voor diagnose als voor opvolging.

Vaak wordt het onderscheid gemaakt tussen:

• telediagnose: diagnosestelling op afstand
• telehomecare: opvolging van gekende ziektes

Telediagnose is het stellen van een diagnose op afstand. De term is nauw verwant aan het teleconsult waarbij de arts via videocall van op een afstand een consultatie uitvoert met een patiënt.

Deze vorm van telegeneeskunde heeft grote aandacht gekregen tijdens de COVID19 epidemie.

Meer informatie over de verschillende termen in telegeneeskunde .

Telehomecare is het opvolgen van patiënten thuis via moderne communicatietechnologieën. Soms wordt dit ook mHealth of telemonitoring genoemd.

Telehomecare wordt vaak gebruikt voor het opvolgen van mensen met een chronische aandoening, zoals hoge bloeddruk, astma, COPD, mucoviscidose of diabetes.

Er is veel onderzoek uitgevoerd naar telegeneeskunde.

De belangrijkste voordelen ervan zijn:

• Verbetert de kwaliteit van de zorg
• Brengt zorg in afgelegen gebieden
• Snellere vaststelling van een vergerende ziektetoestand
• Totale kosten verminderen door een vermindering van het aantal ziekenhuisopnames
• Therapietrouw verbetert
• Tijdbesparend: zowel voor het zorgpersoneel als voor de patiënten

Elke nieuwe technologie heeft zijn voor- en nadelen, bij telegeneeskunde is dit niet anders.

• Er is geen rechtstreeks contact met de zorgverstrekker, niet alle aandoeningen kunnen op deze manier vastgesteld of opgevolgd worden.
• Het persoonlijk contact met de arts is minder aanwezig.
• Niet iedereen kan goed overweg met de nieuwe technologieën
• Er is nog geen goede wettelijke basis of terugbetaling voor telegeneeskunde